Muli kong napansin na meron na namang masarap na pagkain na hindi ko pa pala naikukwento sa aking blog. Kaya eto, hayaan ninyong maglitanya ako tungkol sa nasa larawan. Mahaba-haba ito. Kumuha na ng inyong sariling unan sa pinakamalapit na vicinity para maging handa kung sakaling dapuan kayo ng pagkabagot.
Kung babalikan ko lahat ng alaala ko noong bata, isa siguro ang pagkain ng ice candy sa ibabaw ng tirik na araw ang pinaka-mamimiss ko. Isang pagkaing swak sa tag-init at solb sa bulsa, ang ice candy ay isang timpladong juice o kahit anong beverage na pinatitigas sa freezer at karaniwang inilalagay sa isang payat at transparent na plastik na tulad ng pinaglalagyan ng nabibiling yelo sa tindahan ngunit mas payat pa dito. Maraming naglalako nito dati sa mga naglalakad na ale sa lansangan pero dahil napakadaling gawin ay maaari ka rin mismong maglako nito. Sinubukan naming magtinda noon ng ice candy sa tapat ng bahay namin. Pero dahil iisa lang ang flavor, hindi ito natuloy. Milo flavor pa naman ‘yung ginawa ni inay kaya inubos na lang naming mag-ina (wala pa si utol sa mundo noon). Noong bata pa ako, naglalaro sa singkwenta sentimos hanggang dalawang piso ang isang piraso ng ice candy. Dahil hindi na ako nakakabili ng inilalakong ice candy, ewan ko kung ganoon pa rin ang presyo nito ngayon.
Tulad ng ibang pagkain, meron ding iba’t-ibang flavors ang ice candy. Karaniwan na ang chocolate/cocoa flavor (Milo), melon flavor, avocado flavor, buko flavor (na naaalala kong mukha daw sipon ‘yung strands ng buko sabi ng utol ko noon), monggo flavor, orange flavor (Tang/Eight O’Clock o kahit na anong orange juice), pineapple flavor (Del Monte pinapple juice o kaya ihi ng sanggol), at marami pang iba.
Minsan ay meron ding nabibiling sago-gulaman flavored ice candy. Ito ‘yung karaniwang sago gulaman na nasa plastic pero ang kaibahan lang ay inilagay ito sa freezer. Sa tindahan sa may kanto namin madalas may ganito noon. Hindi ko nga lang trip ang flavor na ‘to. Mas oks pa sa akin ‘yung sago-gulaman na hindi pinatigas, lalo na kung maliliit ‘yung mga sago nito dahil ipinambabala ko ‘yun sa sumpit panlaban sa mababantot kong mga kalaro dati gamit ang straw at kaunting saliva goodness!
Maski sa eskwelahan, hindi ko pinalampas ang pagkain ng ice candy. Dalawa lang lagi ang flavor ng ice candy sa canteen namin, orange at milk. Lagi kaming bumibili nito kasama ng mga kumpare ko noong elementary. Naalala ko pa nga noong grade six ako kung saan nagsisimula nang lumabo ang mga mata ko. Bigla na lang akong nahilo sa flag ceremony kaya pinauwi na lang ako ng adviser namin para makapag-pahinga, pero kumain muna daw ako sa canteen nang magkalaman ang aking sikmura. Bumili pa ako ng ice candy noon kahit hilong talelong na ang loko kaya ang resulta, isinuka ko lang palabas ang kinain ko.
Kung home made ice candy rin lang ang pag-uusapan, pinakapaborito ko ‘yung ginagawa ng lola ko. Sa malaking lyanera n’ya inilalagay ang tinimplang Milo. (Ang lyanera ay ‘yung parang steel tray na pinaglalagyan ng loaf bread. Narito ang itsura ng lyanera pero mas manipis pa dito ang lyanera ni lola at yelo ang karaniwang inilalagay n’ya sa lyanera na ito.) Putik, araw-araw ay Pasko sa bahay ng lola ko kapag gumagawa s’ya ng ice candy sa lyanera! Magsasawa ka talaga sa Milo flavored ice candy nun. Minsan ay nilagyan pa n’ya ng chocolate springkles ang ice candy sa lyanera pero mas masarap pa rin ‘yung plain ice candy.
Kung merong home-made, meron ding nabibiling ice candy na naka-pack. Ilan lang sa brands nito ay Snow Time, Jelly Ace, at… at… Basta! Hindi ko na matandaan ‘yung iba.
Alam kong walastik tayong mga Pinoy. Kung pwedeng mag-explore, mag-eexplore. Kung pwedeng sumubok at mag-imbento, hanggang kaya, susubukan. Bakit nga kaya hindi tayo gumawa ng kakaibang flavor ng ice candy minsan, nang maiba naman? Gaya halimbawa ng coffee flavored ice candy, cola flavored ice candy, o kaya beer flavored ice candy. O kaya para mas hardcore eh gayahin natin ‘yung munting suggestion nina Mang Dagul sa Pugad Baboy (Mababasa ito sa Pugad Baboy 3. Kung hindi ka nagbabasa ng Pugad Baboy, natural hindi mo maaalala ‘to.) na dinuguan flavored ice candy o kaya bangus flavored ice candy (with bangus bits para hindi matinik).
Sa isang tropikong bansa na gaya ng Pilipinas (uhm… Bagamat malamig ang panahon ngayon), laging numero uno ang mga pagkaing swak sa tag-araw at the best na pamatid uhaw. At isa na ang ice candy na isang simbolo hindi lang ng ating pagka-Pilipino kundi pati na rin ng pangunahing klima sa ating bansa.
Minsan nga makagawa ulit ng ice candy. Ilalagay ko sa tray ng ice cubes dahil wala kaming lyanera. Trip trip lang.
Kung babalikan ko lahat ng alaala ko noong bata, isa siguro ang pagkain ng ice candy sa ibabaw ng tirik na araw ang pinaka-mamimiss ko. Isang pagkaing swak sa tag-init at solb sa bulsa, ang ice candy ay isang timpladong juice o kahit anong beverage na pinatitigas sa freezer at karaniwang inilalagay sa isang payat at transparent na plastik na tulad ng pinaglalagyan ng nabibiling yelo sa tindahan ngunit mas payat pa dito. Maraming naglalako nito dati sa mga naglalakad na ale sa lansangan pero dahil napakadaling gawin ay maaari ka rin mismong maglako nito. Sinubukan naming magtinda noon ng ice candy sa tapat ng bahay namin. Pero dahil iisa lang ang flavor, hindi ito natuloy. Milo flavor pa naman ‘yung ginawa ni inay kaya inubos na lang naming mag-ina (wala pa si utol sa mundo noon). Noong bata pa ako, naglalaro sa singkwenta sentimos hanggang dalawang piso ang isang piraso ng ice candy. Dahil hindi na ako nakakabili ng inilalakong ice candy, ewan ko kung ganoon pa rin ang presyo nito ngayon.
Tulad ng ibang pagkain, meron ding iba’t-ibang flavors ang ice candy. Karaniwan na ang chocolate/cocoa flavor (Milo), melon flavor, avocado flavor, buko flavor (na naaalala kong mukha daw sipon ‘yung strands ng buko sabi ng utol ko noon), monggo flavor, orange flavor (Tang/Eight O’Clock o kahit na anong orange juice), pineapple flavor (Del Monte pinapple juice o kaya ihi ng sanggol), at marami pang iba.
Minsan ay meron ding nabibiling sago-gulaman flavored ice candy. Ito ‘yung karaniwang sago gulaman na nasa plastic pero ang kaibahan lang ay inilagay ito sa freezer. Sa tindahan sa may kanto namin madalas may ganito noon. Hindi ko nga lang trip ang flavor na ‘to. Mas oks pa sa akin ‘yung sago-gulaman na hindi pinatigas, lalo na kung maliliit ‘yung mga sago nito dahil ipinambabala ko ‘yun sa sumpit panlaban sa mababantot kong mga kalaro dati gamit ang straw at kaunting saliva goodness!
Maski sa eskwelahan, hindi ko pinalampas ang pagkain ng ice candy. Dalawa lang lagi ang flavor ng ice candy sa canteen namin, orange at milk. Lagi kaming bumibili nito kasama ng mga kumpare ko noong elementary. Naalala ko pa nga noong grade six ako kung saan nagsisimula nang lumabo ang mga mata ko. Bigla na lang akong nahilo sa flag ceremony kaya pinauwi na lang ako ng adviser namin para makapag-pahinga, pero kumain muna daw ako sa canteen nang magkalaman ang aking sikmura. Bumili pa ako ng ice candy noon kahit hilong talelong na ang loko kaya ang resulta, isinuka ko lang palabas ang kinain ko.
Kung home made ice candy rin lang ang pag-uusapan, pinakapaborito ko ‘yung ginagawa ng lola ko. Sa malaking lyanera n’ya inilalagay ang tinimplang Milo. (Ang lyanera ay ‘yung parang steel tray na pinaglalagyan ng loaf bread. Narito ang itsura ng lyanera pero mas manipis pa dito ang lyanera ni lola at yelo ang karaniwang inilalagay n’ya sa lyanera na ito.) Putik, araw-araw ay Pasko sa bahay ng lola ko kapag gumagawa s’ya ng ice candy sa lyanera! Magsasawa ka talaga sa Milo flavored ice candy nun. Minsan ay nilagyan pa n’ya ng chocolate springkles ang ice candy sa lyanera pero mas masarap pa rin ‘yung plain ice candy.
Kung merong home-made, meron ding nabibiling ice candy na naka-pack. Ilan lang sa brands nito ay Snow Time, Jelly Ace, at… at… Basta! Hindi ko na matandaan ‘yung iba.
Alam kong walastik tayong mga Pinoy. Kung pwedeng mag-explore, mag-eexplore. Kung pwedeng sumubok at mag-imbento, hanggang kaya, susubukan. Bakit nga kaya hindi tayo gumawa ng kakaibang flavor ng ice candy minsan, nang maiba naman? Gaya halimbawa ng coffee flavored ice candy, cola flavored ice candy, o kaya beer flavored ice candy. O kaya para mas hardcore eh gayahin natin ‘yung munting suggestion nina Mang Dagul sa Pugad Baboy (Mababasa ito sa Pugad Baboy 3. Kung hindi ka nagbabasa ng Pugad Baboy, natural hindi mo maaalala ‘to.) na dinuguan flavored ice candy o kaya bangus flavored ice candy (with bangus bits para hindi matinik).
Sa isang tropikong bansa na gaya ng Pilipinas (uhm… Bagamat malamig ang panahon ngayon), laging numero uno ang mga pagkaing swak sa tag-araw at the best na pamatid uhaw. At isa na ang ice candy na isang simbolo hindi lang ng ating pagka-Pilipino kundi pati na rin ng pangunahing klima sa ating bansa.
Minsan nga makagawa ulit ng ice candy. Ilalagay ko sa tray ng ice cubes dahil wala kaming lyanera. Trip trip lang.
No comments:
Post a Comment