Luto-lutuan: Paboritong laro ni Nene noon

Isa na siguro ang luto-lutuan sa pinaka-popular na laro ng mga batang babae noon bukod pa sa manika. Simple lang ang kailangan sa larong ito. Kung may pera kayo ay maaaring makabili ng cooking toy set sa mga palengke at malls. Makabibili ng mga laruang kagamitan sa pagluluto na yari sa plastik tulad ng kutsilyo, pinggan, kaldero, kalan, at iba pa. Meron pang plastik na sunny side up na itlog, plastik na hotdog, iba’t ibang uri ng plastik na gulay at kung anu-ano pang plastik na pagkain. Pero maaari ding makapaglaro nito gamit ang ilang plastik na lalagyan na mapupulot sa tabi-tabi tulad ng plastik containers at kung anu-ano pa. Para naman sa sahog o sangkap ng lulutuin “kuno” ay maaaring makakuha ng mga dahon sa tanim na bulaklak ni nanay, basta’t huwag lamang papahuli sa kanya at iligpit lamang ang mga kalat n’yo pagkatapos maglaro.

Kadalasan ay magkaugnay ang larong ito sa isa pang laro, ang bahay-bayahan. Kung may bahay, s’yempre may pamilya (malimit ay tatay-tatayan, nanay-nanayan at anak-anakan ang drama sa laro), at kung may pamilya, s’yempre may kain-kainan at luto-lutuan.

Sa totoo lang ay nakakapaglaro din ako ng luto-lutuan noong bata, lalo na kapag ang kalaro ko ay ‘yung pinsan kong babae na maganda. Madalas kasi ako sa bahay nila noon dahil doon ako iniiwan ng aking mga magulang kapag nagtatrabaho sila (Alangan namang yayain ko s’yang maglaro ng robot-robotan, ‘di ba?). Minsan ay sumasali rin ang iba ko pang mga kalaro at pinsang lalake sa amin. Kalimitan naming sangkap sa luto-lutuan ay mga dahon ng santan, damo sa tabi-tabi, mga bato, lupa, at ‘yung halaman na hindi ko matandaan ang pangalan (Kapag hinila mo ay matitira ‘yung parang tangkay nito at lalabas ‘yung maliliit na butil na kulay green. Ito ang nagsisilbing kanin namin sa laro. Basta. Hehe.) Sinubukan din naming magluto-lutuan to the next level noon. Nagpapakulo kami ng tubig na nakalagay sa lumang lata ng ice cream gamit ang totoong apoy at kunyari ay nilalaga namin ang mga dahon at iba pang sangkap. Bihira lang kaming mag-to the next level dahil pinapagalitan kami kapag naglalaro ng apoy (literally ha, hindi ‘yung paglalaro ng apoy na naiisip n’yo. LOL.)