Wednesday, January 26, 2011

Tinuruan ba kayong manahi sa eskwela noon?

Isa na siguro sa pinaka-hassle sa eskwela ay ‘yung pag-aaral ng mga bagay na hindi ka na nga interesado, kailangan mo pa ring pag-aralan. Katulad na lamang ng pananahi. Madalas na tinuturo ito sa Home Economics na subject. Kung iisipin natin, sino nga ba sa klase ang may pangarap maging modista o sastre balang araw? Siguro merong ilan sa mga kaklase natin, pero hindi din. Ikaw, natuto ka ba talagang manahi noong bata sa subject na ito o katulad mo akong sa lola at nanay ko pinagawa ang nakakainis na proyektong ito?

Unang una sa listahan ng pag-aaral manahi ay ang pagkakaroon ng kaalaman sa iba’t ibang uri ng tahi o ‘yung tinatawag na “different kinds of stitches”. Elementary ako noon nang matuto akong gumawa sa kapirasong retaso ng running stitch, back stitch, chain stitch, Lilo and stitch, at kung anu-ano pa. Sa palagay ko, ito lang ‘yung pananahi na ginawa kong mag-isa. Kahit sali-saliwa ang tahi ko ay naipasa ko pa rin naman ng maayos sa butihin naming guro.

Tumuntong ako ng high school. Nag-level up din ang pananahi sa eskwela. Sunod na ginawa namin ‘yung punda ng unan o pillow case. Naaalala ko noon, kulay mint green ang ginamit kong tela. Dito na rin kami nagsimulang gumamit ng sewing machine. Akala ko mapapabilis na ang pananahi ko pero hindi pala. Lalo lang bumagal dahil sobrang hirap gamitin ng sewing machine. Ang resulta, pinagawa ko ang project kong ito sa kapatid ng lola ko (Ano nga ba ang tawag sa kapatid ng lola?) na may sewing machine sa bahay nila. Medyo mababa ang grado ko dito dahil hapit na ako nang ipagawa ko ito. Ang ganda pa naman ng tela ko, kumpleto pa ako ng gamit sa pananahi tapos nakakaiyak lang ‘yung naging grado ko. Ang design nga pala ng punda ko ay may pangalan lang na “Alden” sa gitna with matching dalawang flowers. Punda para sa mga lalake.

Sumunod naman ‘yung paggawa namin ng short. Oo, short as in salawal. Isa pa itong bangungot sa akin. Noong una ay hindi ko alam na salawal pala ang gagawin namin. Ang nipis ng dinala kong tela nooon. May design na <*hindi ko alam ang tawag sa esign na ‘yun, basta ‘yung design na madalas makita sa mga panyo*>. Kinalaunan, natapos ko naman ang pananahi ng salawal. Hindi ko nga lang maisuot dahil walang garter at wow sa nipis. Madali pang mawarak dahil tahing kamay lang at hindi kasi pwedeng gamitan ng makina. Kaya ginawa na lang naming basahan dito sa bahay.

And last but not the least, tinuruan din kami kung paano mag-gantsilyo! Eto na ang pinaka-grabeng bangungot sa lahat. As usual, kumpleto ako ng dinalang gamit pagpasok. Dalawa pa nga ‘yung kulay ng yarn na dinala ko, isang blue at isang green. Pero as usual ulit, pinagawa ko sa nanay ko ang project na ito. Pasensiya na at wala akong maikukwento tungkol dito dahil wala talaga akong natutunan sa pag-gantsilyo. Gusto ko na rin siyang kalimutan kasama ng lahat ng paksang sumasakop sa pananahi.

Naisip ko lang, sino kaya sa mga kaklase ko noon ang naging modista o sastre at nai-apply ang kanyang mga natutunan sa pananahi?

No comments:

Post a Comment

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...