Nagkaroon din ba kayo ng hanep sa bangong Play-Doh?

Lahat tayo ay nagdaan sa pagkabata. At kapag sinabing bata, isa lang ang maaaring unang pumasok sa isip natin: Laro. ‘Yan ang laging aktibidades ng mga bata. Ang kani-kanilang laruan ang laging kaagapay sa mundo ng paglalaro. Ang daming magagandang laruang pambata noon. Iba’t iba ang yari, kulay, laki at anyo. May gawa sa kahoy, sa plastik, sa bakal, sa kung anu-ano pang materyales. May laruang nagpapatalas ng kaalaman ng mga kabataan, meron namang pangkatuwaan lang. Meron pa nga, laruang ipinagbabawal dahil sa nakalalasong kemikal na nasa laruang ‘yun, ito madalas ‘yung mga laruang pinare-recall lalo na ‘yung mga made in China. Pero para sa akin, pinaka-kakaiba at pinakamasarap laruin ang clay. Isipin mo na lang kung anu-anong pigura ang magagawa mo gamit ang isang tumpok lang ng clay. Makakabuo ka na ng isang bagay gamit lamang ang “imaginaaation”, sabi nga ni Spongebob. Maaari ka pang makapag-lakbay sa ibang dimensyon nang hindi umaalis sa kinaroroonan mo gamit ang makukulay, malalambot at malalagkit na clay, basta’t pairalin lamang ang iyong angking pagkamalikhain. At kapansin-pansin na ang pinaka-common na nabubuong pigura sa clay ay ahas. Madali lang kasi, ipagulong-gulong lang ang clay sa isang patag na surface hanggang sa humaba ito ayon sa nais mo at voila! Meron ka nang ahas-ahasan na pwede mong ipang-ahas sa mga kalaro mong mukhang ahas.

Amoy pa lamang, mukhang masarap na!

Kapag pinag-uusapan ang clay, unang papasok sa isip natin ang isang brand nito — ang Play-Doh. (S’yempre pangalawa na marahil ‘yung locally made na clay na mukhang baretang sabon na panlaba na madalas mabili sa palengke, pero walang kinalaman ang baretang ‘yan sa istorya ko) Ang Play-Doh ay isang popular na brand ng clay na nagmula pa sa bansang Amerika. Pero eto ang matindi: Alam n’yo bang ang Play-Doh ay unang nakilala bilang panlinis ng wolpeyper? (Okay, humingi ako ng tulong sa Google Translator para sa Tagalog ng wallpaper at ‘yan ang lumabas. Ewan ko na naman kung ito ba talaga ang Tagalog ng wallpaper o sadyang kalbo lang ang translator na ‘yun dahil mahilig magpatawa. Basta wallpaper, wolpeyper, display sa pader. Imposible namang wallpaper sa computer dahil hindi pa uso noon ‘yun. At ang dami kong sinabi.) Nagsimula lamang maging isang uri ng gamit pang-molde ang Play-Doh nang ibenta ito sa isang eskwelahan sa Cincinnati noong taong 1950. Napag-alamang maaaring gawing modelling compound ang panlinis na ‘to kaya naman noong taong 1956 ay itinatag ang Rainbow Crafts Company para gumawa at magbenta ng modelling clay na Play-Doh. At sa puntong ito ay pinapayuhan kitang bumisita na lang sa Wikipedia kung gusto mong magkaroon ng mas marami pang impormasyon tungkol sa pinagmulan at humble beginnings ek-ek ng Play-Doh dahil alam kong inaantok ka na kakabasa ng kuwento ko at isa pa, tinatamad na akong isulat pa ang buong detalye (oo, tinatamad pa ako sa lagay na ‘to).

Ano nga ba ang kaibahan ng Play-Doh sa normal na clay? Para sa akin, malaki ang pagkakaiba. Sa amoy pa lang, kita mo na agad ang diperensiya. At medyo matigas ang clay na nabibili sa bangketa kumpara sa Play-Doh. Kung may clay ka na katulad ng Play-Doh, mayaman ka. Kung de-bareta ang clay mo, mahirap ka pa sa daga. Pero s’yempre imbento ko lang ‘yon. Kaya kapag may proyekto sa eskwela na kinakailangan ng clay, ‘yung lokal na clay na mukhang bareta ang kadalasang binibili kasi sayang nga naman ang Play-Doh, ang mahal-mahal tapos gaganunin lang.

Masasabi kong “late-bloomer” kami ng utol ko (na Clay-Doh ang tawag sa Play-Dohnoon dahil bata pa) pagdating sa Play-Doh. Bihira lang kasi kaming makalaro nito noong bata. Lagi naming napapanood ang commercial nito sa mga Tagalized cartoons ng ABS CBN tuwing umaga at minsan tuwing weekends (kabilang sa patalastas na ‘to ‘yung popular na dialogue lagi sa dulo na “each sold seperately,”para bang pinapaalalahanan ang mga batang laging bumili ng pagkamahal-mahal na clay na ‘to). Gustung-gusto naming magkaroon nito noon pero hindi kami nakabili. Buti na lang eh nagkaroon ng Happy Meal nito ang McDo. Isang kulay ng Play-Dohplus isang laruan na pang-molde. Kaso walang kwenta rin dahil hindi ganoon kaganda ‘yung mga pang-molde ‘di tulad nung mga nasa commercial.

Napag-uusapan na rin lang ang clay, meron kaming isang practical joke ng kabarkada ko noon sa school at s’ya ang nakaisip. Bale maglalagay ka lang ng tubig sa loob ng clay na minolde na parang maliit na paso (o kung ano pa mang pigura basta siguraduhing malalagyan ng tubig) at s’yempre tatakpan din gamit mismo ang isang putol ng clay. Ibigay ito sa kaklse mong mahilig lumapirot at lumamas (hindi ako bastos) ng clay. Magugulat na lang s’ya sa oras na pinsil n’ya ang clay na ‘to dahil bigla na lang tutulo o titilamsik ang tubig. Presto! Nakapag-perform ka na ng walang kakwenta-kwentang practical joke sa kaaway mo. Pero kung gusto mo ‘yung mas hardcore, gawing ihi imbis na tubig ang ilagay. Maging listo ka nga lang dapat kasi hindi ka sigurado o baka mamaya ‘yung jino-joke mo eh alam din ang ganoong istilo at bigla n’yang pisilin sa harap ng mukha mo ‘yung clay, tulad ng nangyari sa isa kong kaklase.

Masarap isipin na may nakaimbento ng simple at makulay na laruan na ito. Ang taglay na bango ng Play-Doh ay mas nakapag-papaengganyo sa mga kabataang malilikot ang kaisipan at sa mga taong “mas” malilikot ang kaisipan. At sigurado akong meron dito sa inyong tulad ko na kapag nakakakita ng Play-Doh ay parang gusto kong kainin dahil ang bango at parang napakasarap kagatin. Pero ewan ko lang kung meron nang nakatikim ng Play-Doh dito noong bata! Lasang panlinis ba ng wolpeyper?

Kilala mo ba ang “bombshell” noong dekada nobenta na si Anjanette Abayari?

Gandang kaakit-akit. Mapulang labi na tila nagpapahiwatig ng isang matamis na halik. Mga matang nakakatunaw ang tingin. Kahali-halinang pangangatawan. At uhmm… Sige na nga, isang ubod ng liwanag na hinaharap. ‘Yan ang ilan lamang sa mga katangian ng itinuturing na isa sa pinaka-popular na artistang Pilipino na gumanap sa papel na isa sa pinaka-popular na Pinoy superhero. Siya ay walang iba kundi si Anjanette Palencia Abayari, mas kilala bilang si Anjanette Abayari o AJ noong dekada nobenta. Sino nga ba ang hindi nakakakilala sa 90s bombshell na ito? Kung hindi ka pamilyar sa kanya, malamang alinman sa dalawa: Isa kang batang 2000, o kaya naman eh sampung taon kang nanirahan sa Jupiter.

"Darnaaah!!!"

Sumikat si Anjanette Abayari nang makoronahan s’ya bilang Binibining Pilipinas-Universe dalawampung taon na ang nakakaraan (1991). Naging kontrobersiyal s’ya makaraang bawiin ang kanyang korona dahil napag-alamang isa s’yang American citizen. Alam naman natin ang patakaran sa isang beauty contest, kailangan eh at least 50% natural born citizen ka ng bansang nire-represent mo. (Pero hindi ako sigurado kung ito ba talaga ‘yung mismong patakaran, imbento ko lang ‘yan. Hanapin n’yo na lang sa internet ‘yung totoo at kung hindi n’yo mahanap, magreklamo tayong lahat sa barangay.) At dahil dito, pinalitan siya ng noo’y Binibining Pilipinas-Maja International, isang titulo na walang kinalaman sa artistang si Maja Salvador at sa kakanin na maja blanca, na si Alou Gonzales bilang representative ng Pilipinas sa Miss Universe Pageant na ginanap sa Las Vegas, Nevada.

Kahanga-hanga ang katatagan ng babaeng ito dahil imbis na mawalan ng pag-asa at magmaktol dahil sa kinasangkutang kontrobersiya, naging daan pa ito upang lalo siyang magsumikap sa buhay, na naging dahilan ng biglaang pagpasok n’ya sa magulong mundo ng showbiz na buong puso namang tinanggap ng sambayanan. Naging isa siyang tinitingaang sex goddess at nakatambal sa pelikula ang ilan sa mga mga pinaka-sikat na leading men ng showbiz tulad nina Fernando Poe Jr, Bong Revilla Jr, Andrew E, Raymart Santiago, Alden Francisco (biro lang), at marami pang iba. Lalo pa s’yang sumikat nang gampanan n’ya ang papel na Narda/Darna sa pelikulang Darna: Ang Pagbabalik, sa direksiyon ni Peque Gallaga, kahanay ng ilang bigating mga artista tulad nina Nanette Medved, Angel Locsin at Vilma Santos na nagsipag-ganap din bilang isa sa pinaka-paboritong Pinay superhero. Kung napanood o nakita n’yo ang pelikulang ‘yon, malamang eh mapapa-“tugs-tugs” ang mga mata lalo na naming mga kalalakihan habang tumatakbo si Darna sa ilang eksena dahil merong nakabitin sa kanya na umaalug-alog habang hinahabul-habol kunyari ng mga masasamang loob o ng mga kalaban. Hindi ko na ie-eksplika pa ito dahil alam kong alam n’yo na ang “malaking bagay” na tinutukoy ko.

Pero kung tutuusin, sumikat din si Anjanette Abayari dahil sa ubod ng laki n’yang hinaharap. Marahil karamihan ng mga lalake noon ay pinagpapantasyahan ang artistang ito. May isang patawang kalbo pa nga tungkol dito:


Dalawang magkumpare ang nag-uusap.
Pare 1: Pare ang ganda ng panaginip ko kagabi! Dinidilaan ko daw ang boobs ni Anjanette Abayari!
Pare 2: Putaragis! Kaya pala basa ang pwet ko!
<*Bad-dum… Tsss!*>


Subalit sabi nga ng iba, ang punong hitik sa bunga ay pinupukol, at ang buhay ay parang gulong na hindi sa lahat ng pagkakataon ay nasa ilalim o nasa ibabaw ka, at ang hindi marunong lumingon sa pinanggalingan ay may stiff neck. Nang manamlay ang career ni Anjanette Abayari, nagdesisyon itong manirahan na lamang sa Guam. Pero dahil mapagbiro ang pasaway na tadhana, siya ay nabilanggo sa bansang ‘yon dahil sa isyu ng ipinagbabawal na gamot. Tama ang iniisip mo, ibang “bato” ang nailunok ni Darna kaya naman nagkanda-gulo gulo ang buhay n’ya. Sa ngayon, malaya at tahimik na s’yang naninirahan kasama ng kanyang asawa at mga anak sa US.

Kung isa ka ring Pugad Baboy reader na gaya ko, malalaman mong isa si Anjanette Abayari sa mga pinagpapantasyahan ng bidang asong si Polgas at ng kanyang amo na si Adagulfo “Dagul” Sungcal Jr. May eksena pa doon kung saan nagkanda-trapik trapik na sa kalsada dahil sa kakapanood ng mga usisero’t usisera (kabilang sina Dagul atPolgas na nakasakay sa kotse) sa shooting ni Anjanette Abayari. Hindi ako sigurado kung sa book 6 o book 7 ba ito mababasa. Paki-check na lang.

At maniniwala ba kayong isa si Anjanette Abayari sa pinaka-unang showbiz crush ng kapatid ko noon? Hanep! Mantakin n’yo, apat na taong gulang pa lamang si utol noon eh marunong nang pumili ng ka-crush-in. Oks ang taste! At bakit ko naikwento ang mga ‘to? Wala lang, naisingit lang dahil napag-uusapan na rin lang si Anjanette.

Sa aking paglilibot sa internet, nalaman kong may ilang nagsasabing kahawig ni Anjanette Abayari ang artistang si Erich Gonzales sa larawan. Mukha nga, ‘di ba? Kayo, nakikita n’yo ba ang resemblance nilang dalawa? Subalit marami mang kahawig o nag-iisa lang si Anjanette Abayari at kahit anong role pa ang ginampanan n’ya sa pelikula, mananatili pa rin ang katotohanang isa s’ya sa mga maipagmamalaki ng industriyang ito at hindi maitatangging isa s’ya sa pinakamagandang babae sa balat ng lupa.

Isang katanungan lang ang gumugulo sa aking isipan. Isang katanungang nais hanapan ng tamang kasagutan. Isang katanungan mula sa isang taong nahihiwagaan at nagugulumihanan lamang. Isang katanungang marahil karamihan sa inyo ay nais ring malaman ang mahiwagang sagot.

Ano nga kaya ang cup size ni Anjanette Abayari? <*ngisi!*>